drukker bevolkt dan winterdag

Op de IJsbaan Dicky van der Werf is het ‘s zomers veel drukker dan in de winter! Huh, dat kan toch niet? Toch is het echt waar. Op een mooie schaatsdag zwieren honderden sportieve jongens, meisjes en volwassenen over de baan, maar zij vallen in aantal in het niet bij de duizenden nijvere dametjes die hier nu aan de Leeuwarderweg ronddarren….

Bijen! Ah, tuurlijk.

Onze harige, gevleugelde milieuvriendinnetjes. Ja, daar zijn er in dit groene stukje Sneek heel wat van. Even tellen. Een, twee…, eh, zes kasten staan er opgesteld, keurig naast elkaar, helemaal aan het eind van de baan, op 200 meter tegenover de ingang. Alleen al in één kast, van nog geen meter hoog, huizen meer honingbijen dan in heel onze stad aan Snekers wonen. Op z’n top – en dat is in juli het geval – kan zo’n volk wel 40.000 exemplaren tellen.

Dat zijn voornamelijk vrouwtjes. Een op de vijftien, twintig is een mannetje. Te herkennen aan zijn dikke kop en bolle ogen. Die wil alleen maar vrijen met maagdelijke jonge koninginnetjes, op een gezellige vrijgezellenhangplek hoog in de lucht een eind verderop. Verder zijn hij en zijn broers nogal lui en opvreters. Maar toch ook wel weer leuk én aaibaar. Aaibaar? Ja, want mannetjes – in tegenstelling tot vrouwtjes – steken niet.

Hun zusjes zijn ijverig. Zij doen allerlei dingen in de kasthuishouding. Van was raten bouwen, de koningin (daar is er in die hele bijenkluit maar eentje van) begeleiden bij het eitjes leggen, de jonkies helpen grootbrengen. En, niet te vergeten, buiten bloemenboodschappen doen! Nectar opzuigen, stuifmeel in hun pootkorfjes stoppen, water ophalen. Om maar wat te noemen.

Tsja, dan steekt het natuurlijk dat mannetjes geen flikker uitvoeren. Die ergernis loopt in de zomer onder de assertieve werksters aldoor verder op. Totdat in de tweede helft van augustus in de kast de bom barst. Dat duurt dus nog een dikke maand. Toch kun je volgende week hier al lezen wat er dan gebeurt…